De kwestie Verheijen bij de VVD en de kwestie Faber bij de PVV zorgen op een pijnlijke manier voor de zoveelste slagaderlijke bloeding als het gaat om de Nederlandse samenleving. Hoe het eens zo tolerante Nederland verworden is tot een land waar het gaat om het vakkundig laten zwijgen, wegwerken en afmaken van eenieder die zijn kop durft uit te steken. Of het nu gaat om een leidinggevende of bestuurlijke positie in het bedrijfsleven, de publieke sector of bij de overheid: het is oppassen geblazen dezer dagen als het gaat om de manier waarop je je opstelt en hoe je je gedraagt. Dat dit op zich terecht is, heb ik al vaker verkondigd: heb je eenmaal een voormanspositie, dan hoor je je daar ook van bewust te zijn en je ernaar te gedragen. De manier echter waarop dezer dagen finaal wordt afgerekend met leiders in Nederland, markeert een nieuwe tendens: de jacht is geopend op leidinggevend Nederland, met als premie het hoofd van eenieder die ook maar even vragen oproept in zijn (declaratie)gedrag en houding, ongeacht schaalgrootte, ongeacht omvang, ongeacht aanziens des persoons. De kwestie Verheijen is het zoveelste voorbeeld hoe een hetze kan uitbreken over een kwestie die eigenlijk geen kwestie had mogen worden. Eerst zijn er vragen over enkele declaraties, vervolgens wordt er een dun fineerlaagje sensatie overheen gegooid door enkele journalisten die zich ogenschijnlijk vervelen en dan kan het los: the hunting season is formally opened. Iedereen blijft in het potje roeren, declaraties van meer dan 24 jaar oud worden erbij gehaald, nog een beetje roeren en voila: de VVD ontkomt er niet meer aan om Verheijen de rode kaart toe te spelen. Fijn en vakkundig afgemaakt over een declaratie van € 400,-. Als Verheijen echt een greep in de kas willen doen, had hij dat wel gedaan over grotere bedragen dan over € 400,-. Geen wonder dat onze Minister-President afgelopen week verkondigde dat hij geen druppel meer declareert. Wie wil iets declareren als vervolgens elk bonnetje onder een microscopisch vergrootglas wordt gelegd?! En, lieve mensen, voordat dat weer wordt gescandeerd: ik ben géén VVD-stemmer. De kwestie Faber bij de PVV: idem dito. Al gun ik mijn racistische vrienden van de PVV alle tegenslag, ook hier is in no time een sfeer gecreëerd dat er wel rook zal zijn waar vuur is. Is Faber de fout in gegaan? Natuurlijk. Maar betekent dit dat zij meteen op zijn IS moet onthoofd worden? Ik denk van niet. Zij weet dat zij dit niet nog een keer moet doen, maar maakt haar dit onkundig? Ik denk opnieuw van niet. Het tolerante Nederland is niet meer. Afgunst, haat en nijd hebben de ruimte ingenomen van alles wat Nederland vroeger zo leuk, lief en plezant maakte. 15 miljoen mensen op dat hele kleine stukje aarde, die elkaar nog maar weinig gunnen. Wat een tijdsverlies, en wat een last op de schouders van onze toekomstige generaties.
